فاتِحَه(گشاینده)
چون قرآن با این سوره شروع می شود و این سوره آغازگر قرآن است، « فاتحه »نامیده شده است.و به خاطر حمد و ستایشی که در این سوره از خداوند بعمل آمده نام دیگرش سوره «حمد»است.و نیز بنام شکر،وافیه،نور هم از آن یاد می شود.نام دیگرش «سبع المثانی» ونیز «ام الکتاب».
امام صادق(ع) می فرمایند:
سوره ای است که اولش ستایش،وسطش اخلاص و آخرش نیایش است.